HARLEY TRAPSON

 Een jaar geleden kreeg ik het idee dat ik misschien langzaamaan aan een driewieler moest gaan denken omdat het met een tweewieler steeds moeilijker fietsen en vooral afstappen werd. Het heeft wel een hele tijd geduurd voor het zover was maar vorige week is hij eindelijk gekomen, mijn easy rider. Het is echt de Harley Davidson onder de driewielers. Hij is lang en robuust en doordat de zitting laag is, is het stuur hoger. Er zijn allerlei handigheidjes aan. Zo kan ik achteruit rijden, er is een knopje dat de fiets zelf begint te rijden en dan kan ik mee gaan trappen, ik hoef hem niet in gang te trappen. En vooral de achteruitkijkspiegel vind ik geweldig. Het is even wennen maar ik probeer elke dag een stukje te rijden en het gaat steeds beter. Nu moet ik niet voor elk boodschapje iemand anders op weg sturen maar kan ik zelf weer gaan. En als ik ergens heen wil dan hoef ik mijn jas maar aan te doen en mijn fietssleutel te pakken, een stuk meer vrijheid dus.

Gisteren riep iemand: wow, dat is een sjieke Harley Trapson!

Als je een reactie geeft op deze blog wil je dan even je naam erbij zetten? Als je geen account bij blogger hebt dan ben je anoniem voor hem. 

LIEVE OOM JAN

Vorige week is mijn oom Jan overleden aan de gevolgen van een corona besmetting. Dat is natuurlijk heel verdrietig voor zijn kinderen en kleinkinderen. En helemaal voor mijn tante, want hij was haar mantelzorger. Tegelijk met het verdriet komen ook herinneringen boven, en één daarvan wil ik vertellen.

Oom Jan plaagde graag en als hij aan de telefoon was deed hij zich vaak voor als iemand anders. Op een dag was ik in het huis van mijn opa en oma, ze woonden daar nog maar net. Ik paste op mijn zusje die toen een paar maanden oud was. De rest was weg, een boodschap doen ofzo. Tring-tring daar ging de telefoon. Met het huis van Kleinendorst zeg ik (ja, ik weet wel dat een huis niet kan praten, maar ik was toen een jaar of 15 of 16 dus wees niet te streng). De man aan de andere kant vroeg me om het telefoonnummer waar hij naar toe had gebeld. Maar omdat mijn opa en oma daar net woonden en ook een heel nieuw nummer hadden kon ik dat niet zeggen natuurlijk. Maar eigenlijk dacht ik dat het oom Jan was die weer eens een grapje met mij uithaalde. Ik zei tegen die man: “ja oom Jan, ik heb je wel door hoor”. Hij bleef maar volhouden dat hij oom Jan niet was en achteraf bleek oom Jan er ook niks mee te maken te hebben.

Er zijn nog veel meer mooie en grappige herinneringen, ik bewaar ze op een speciaal plekje in mijn hart. Zo blijft oom Jan altijd in mijn gedachten. Lieve en grappige oom Jan ❤️

PIJL EN BOOG

 Vanmorgen las ik in mijn dagboek (Geheel voor Hem van Oswald Chambers):

Het leven van een gelovige is in de handen van God als een pijl en boog in de handen van een boogschutter. God mikt op iets wat de oprechte gelovige niet kan zien, en Hij spant en strekt, en zo nu en dan zeggen wij: “meer kan ik niet verdragen”. Maar God slaat er geen acht op, Hij gaat door met spannen totdat zijn doel in het vizier is en dan schiet Hij. Vertrouw jezelf toe aan Gods handen.

Ik hoop dat het een bemoediging voor je is, net zoals het voor mij was!

BEESTENBOEL IN DE EENDENPOEL

De naam zegt het al: Eendenpoel! Zo heet de straat waar we wonen. Behalve onze eigen huisdieren Joep de hond en Josefien de parkiet (Snoes de poes en Cleopatra het konijn zijn het afgelopen jaar vanwege ouderdom overleden ) komen we hier regelmatig andere dieren tegen. Zo hadden we een uilennest op zolder en ook heb ik wel eens ontmoetingen met everzwijnen.

Voor logopedie moet ik oefeningen doen met de lax vox methode. De methode is eigenlijk niet veel anders dan blazen via een buisje in een flesje met een laagje water. Door het blazen en stemgeven via het buisje verandert de druk boven de stembanden en wordt de stemweg kunstmatig verlengd. Hierdoor hoef je minder druk te maken om stem te geven, vermindert de spierspanning rond het strottenhoofd en de stembanden. Het is een soort van fitness voor je stembanden. Nu was er vanmorgen in mijn flesje een lieveheersbeestje terechtgekomen. Dat lieve beestje moet vast erg geschrokken zijn toen hij ineens in een storm belande toen ik mijn oefeningen deed!

Als je een reactie geeft op deze blog wil je dan even je naam erbij zetten? Als je geen account bij blogger hebt dan ben je anoniem voor hem. Een beetje lastig maar ik heb nog niet uitgevonden of en hoe ik dit kan verhelpen.

GOEDE EIGENSCHAPPEN

Ik praat met mijn theezakjes! Ze stellen mij vragen zoals: ‘met wie wil je snel een kopje thee drinken?’ Nou daar weet ik wel een antwoord op. Of ‘wie moet je snel weer eens opzoeken?‘ Of ‘wat is jouw favoriete dag van de week?’ Vandeweek vroeg hij: ‘wat is een goede eigenschap van jou?’ Daar kan ik natuurlijk pagina’s vol over schrijven :). Om er maar één uit te pikken zou ik zeggen dat ik in elke situatie iets positief zie of dat  de pluspunten altijd zwaarder wegen dan de minpunten. Als ik met Joep ga wandelen bijvoorbeeld, dan zijn er een aantal dingen niet zo fijn; ik heb echt moeite met stappen de laatste weken. Of het weer is niet zo fijn. Maar er zijn altijd pluspunten te op te noemen. De natuur, een ontmoeting met iemand onderweg, iets wat je ineens opvalt dat je nooit hebt gezien, een lied of bijbeltekst dat plotseling in je gedachten komt. 

Minder goede eigenschappen liggen wat gevoeliger, daar hebben we het niet zo graag over. Toch is het heel belangrijk om die te kennen. Soms zie je ze zelf niet en daarom is het belangrijk dat je ervoor open staat om ze te ontdekken. Het hebben van minder goede eigenschappen is niet zo heel erg. Het niet zien of behouden van minder goede eigenschappen wel. Zoek er geen excuus voor; ‘ik ben nu eenmaal zo’. God houdt van je zoals je bent, maar Hij wilt niet dat je BLIJFT zoals je bent.

Als je een reactie geeft op deze blog wil je dan even je naam erbij zetten? Als je geen account bij blogger hebt dan ben je anoniem voor hem. Een beetje lastig maar ik heb nog niet uitgevonden of en hoe ik dit kan verhelpen.

MEVROUW STOUTHAMER

Een tijd geleden kende ik een oudere dame met de naam Stouthamer. Haar naam deed haar geen eer aan, het was echt een hele lieve vrouw. Een van de kinderen heeft eens gezegd dat ze beter mevrouw Liefhamer kon heten. Ik wilde later zoals haar zijn als ik een oud dametje zou zijn, een echt voorbeeld! Ik was toen een jonge moeder dus ik dacht dat het nog lang zou duren voordat het zover zou zijn. Ondertussen kwam SCA 8 op mijn pad en dat leuke oude dametje zijn komt zo ineens dichtbij. Omdat Het effect van de ziekte die ik heb nogal moeilijk uit te leggen is geef ik vaak het voorbeeld van de oudere mens die zijn hersencellen verliest. Die wordt een beetje langzamer, een beetje strammer, niet zo goed passend in deze snelle maatschappij. Dit proces vind plaats bij ieder mens als hij ouder word, maar bij mensen met een ADCA (is de verzamelnaam voor de ziekte, waar de fout zit in de genen bepaald het nummer achter SCA) sterven de hersencellen af ook al zijn ze nog jong. Hoewel ik nog maar 53 ben, functioneer ik als een oud dametje. Als ik dat zeg dan lachen de mensen eens, ach joh zo zie je er toch niet uit. Maar zo is het écht! Ik ben gewoon een oud dametje dat er jong uitziet :)

En wat mijn voorbeeld betreft, mw Stouthamer? Ik heb jaren de tijd om zo’n lieve vrouw te zijn, ik hoef daarmee niet te wachten tot ik echt op hoge leeftijd ben!

GENT

Ik heb juist een bezoekje gebracht aan de van Eyck tentoonstelling in het Museum voor Schone Kunsten in Gent. Niet in het echt natuurlijk, dan was ik gelijk een kopje thee gaan drinken bij Wouter en Hannelore. Maar via een filmpje op you tube en eigenlijk was dit voor mij een uitstekende manier. Anders loop je maar wat rond en ziet een paar interessante dingen. Nu zat ik lekker in mijn stoel, met mijn voeten omhoog. De meneer liet de interessante dingen zien  en vertelde daarbij wat. Als je in het echt naar een museum of tentoonstelling gaat, hangt er wel uitleg naast het werk maar heel vaak lees ik dat niet helemaal omdat het teveel tekst is of omdat ik plaats wilt maken voor andere bezoekers. Ik zag al dat er nog filmpjes zijn over andere schilders, die ga ik zeker nog kijken. Ik vond het  een heel leuke ervaring om zo een museum te bezoeken  en ik ben er niet eens moe van!