Het is echt lang geleden dat ik nog iets geschreven heb. Om iets te schrijven moet het heel rustig om me heen zijn en het lukt ook alleen maar als ik helemaal in mijn eentje ben. In de zomerperiode is dat bijna niet zo geweest. Ik heb genoten van andere dingen, maar ik had geen ruimte in mijn hoofd om iets te schrijven.
Het is zo’n beetje als jongleren, hoe meer dingen er gebeuren of anders zijn dan normaal, hoe meer mensen er in huis zijn met des te meer ballen moet ik jongleren.
De laatst weken heb ik het moeilijk en daardoor komt er weer niets op mijn blog. Maar nu las ik vanmorgen een tekst in de bijbel en die wil ik toch doorgeven. Die tekst is niet nieuw voor me, ik heb hem al vaak gelezen maar soms is het of er even met een schijnwerper op wordt geschenen en is wat je leest zo ineens dichtbij en zichtbaar.
“…en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus!”
Filippenzen 4:7