Voor ons huis staat een grote eik, waar in de herfst veel blaadjes vanaf vallen. Ieder jaar is het weer een klus om al die blaadjes op te ruimen. Als het zonnetje schijnt is het heerlijk om een tijdje te vegen. Als ik daaraan bezig ben besef ik dat het leven zo snel voorbij gaat. Blaadjes vallen af, maar ik weet dat na de winter weer nieuwe blaadjes uitkomen. Een hoop, een zekerheid die me helpt om de winter door te komen.
Vaak wordt voor hoop het beeld van een anker gebruikt. Dan heb je het niet over hoop in de zin van iemand die zegt: "ik hoop het" zoals iemand antwoord als je vraagt of het droog blijft. Hij zegt dan: "ik hoop het", hij kan het niet zeker zeggen.
Maar hoop, die op een anker lijkt is een zekerheid. Net zoals een anker op een schip zorgt voor zekerheid; als je schip overal heen wordt geslingerd, gooi je een anker uit zodat het schip blijft op de plaats die je wilt.
Het anker is pas nuttig als je het niet meer ziet. Als je het ziet liggen op je schip kun je er zeker van zijn dat het niet doet waar het voor bedoeld is. Je moet het anker in het water gooien en dan zinkt het naar de bodem. Het is niet meer zichtbaar, maar hij doet zijn werk, nl je boot vaart niet meer weg.
Dat is hoop! Een vooruitzien naar! Een troost voor donkere dagen, als de bomen kaal zijn en dood lijken. Als het leven moeilijk is. Over een paar maanden genieten we weer van nieuwe blaadjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten